Accès gratuit
Numéro
Histoire Epistémologie Langage
Volume 40, Numéro 1, 2018
Représentations et opérations dans le langage : Saussure, Bally, Guillaume, Benveniste, Culioli
Page(s) 133 - 154
Section Varia
DOI https://doi.org/10.1051/hel/e2018-80008-0
Publié en ligne 26 juin 2018
  • Buxtorf, Johannes, 1620. Epitome grammaticae hebraeae, breviter et methodice ad publicum scholarum usum proposita, Basileae, Editio 4a. (préface signée 1605). [Google Scholar]
  • ― 1651. Thesaurus grammaticus linguae sanctae hebreae. Editio quinta, cum capitum et vocum irregularium indice, Basileae, inmpensis Heared, Ludovici regis, MDCLI. [GB] [Google Scholar]
  • Clenardus, Nicolas, 1534. Luaḥ ha-diqduq. Tabula in grammaticen hebraeam, autore Nicolao Clenardo, Parisiis, Wechel. [GB, qui a aussi les éd. 1540, 1550, 1564] [Google Scholar]
  • Huet, Pierre Daniel, 1720. Dissertations sur différents sujets, composées par M. Huet. Recueillies par M. l’abbé de Tilladet, Tome premier, La Haye, Rogissart. [GB] [Google Scholar]
  • Isaacus (Levita), Iohannis, 1564. Grammatica hebraea, absolutissima, in duos libros distincta, Editio 4a, Antverpiae, Plantin. [GB] [Google Scholar]
  • Munsterus, Sebastianus, 1523. ʿAruk ha-šorašot. Dictionarium hebraicum, Autore F. Sebastiano Munstero minorita. Apud Frob. MDXXIII Mense Iunio. (525 p. +2) [Gall] [Google Scholar]
  • ― 1542. Meleʾeket diqduq ha-šallem. Opus grammaticum consummatum ex variis Elianis [Elias Levita] libris concinnatum, Autore Sebastiano Munstero […], Basileae. [Gall, GB éd. 1549] [Google Scholar]
  • Münster 1548. Voir Qimḥi David 1548. [Google Scholar]
  • Pagnino, Sante, 1549. Hebraicarum Institutionum libre IIII, Sancte Pagnino Lucensi authore, Ex R. Dauid Kimhi priore parte miklol, quam ḥeleq ha-diqduq inscripsit, fere transcripti. [Gall éd. 1526, GB] [Google Scholar]
  • Pellikan (Pellican), Conrad, 1504. De Modo legendi et intelligendi hebraeum, Argentorati (Strasbourg) [Gall] [Google Scholar]
  • Petri Lombardi Parisiensis quondam episcopi Sententiarum magistri in totum Psalterium Commentarii, Parisiis anno 1541 data apud Poncetum Lepreux, sub Lupo, typis Joannis Lodoici Tiletani, in-folio minori cum privilegio regis et senatus. [GB] [Google Scholar]
  • Qimḥî, David, 1540. Sep̄er Miklol ha-diqduq lešon ha-qodeš r. david qimḥi ašer b-o otah kullah melammed u-mešallem, ʿal yadei agatyu ha-qoreʾ be-miṣvat ha-melek elahit ha-miqraʾ bišibat pariṣ. Liber michlol Grammatices linguae sanctae R. Dauid Kimhi, quo eam integram docet et obsoluit, per Agathium Guidacerium, Parisiis, in Collegio Italorum, Anno 1540. (NB : ne contient que la 1re partie : Morphologie du verbe) [GB] [Google Scholar]
  • ― 1545. Grammatica linguae hebraicae, auctore David Kimḥi cum notis Eliae Levitae, Venetiis, Bomberg. In-8°, 269 f. [Google Scholar]
  • ― 1548. Sep̄er ha-šorašim ʿim nigzarim. Dictionarium hebraicum iam ultimo ab autore Sebastiano Munstero recognitum, et ex Rabinis, praesertim ex Radicibus Dauid Kimhi, auctum et locupletatum, Basileae, Froben. Plus loin le titre : Dictionarium hebraicum, complectens radices cum derivatis. [BG, BNF a éd. 1539] [Google Scholar]
  • Qimḥi, Mošeh, 1519. Mahalaḵ (en hébreu ponctué). Rabi Mose Kimhi in introductorio grammaticae, Hagenau (À la fin, p. 78, il est nommé :) Sep̄er darkei lešon ha-qodeš le-r. mošeh qimḥi (L’ouvrage est daté à la fin sur la page de la gravure : janvier 1519 et ṭevet 5279). Commence par : Mahalaḵ ševilei ha-daʿat… [GB] [Google Scholar]
  • ― [+ Levita, trad. Munster], 1531. (texte en hébreu et en latin) Sep̄er diqduq ḥibro r. mošeh qimḥi, ʿim peiruš ha-rabbi eliyahu ha-levi aškenazi, Bâle, adar 5291 [1531] (Texte de la grammaire de Qimḥi, ponctué : p. 1-51. L’autre partie du livre est la trad. lat. avec (en italique) la trad. lat. du commentaire de Levita.) {XIX-151} (Cette éd. du texte hb, à 19 lignes/page, est différente de l’éd. en hébreu de 1520 au caractère plus rudimentaire, à 16 lignes/ page) [GB] [Google Scholar]
  • Reuchlin, Johannes, 1506. [Pas de page de titre] Ioannis Reuchlin Phorcensis LL.Doc. ad Dionysium fratrem suum germanum De Rudimentis Hebraicis. Liber primus. [Gall] [Google Scholar]
  • Allgeier, Arthur, 1951. « Ricardus Cenomanus und die Vulgata auf dem Konzil von Trient », Georg Schreiber (ed.), Das Weltkonzil von Trient, Freiburg, Herder, 359-380. [Google Scholar]
  • Apollonios Dyscole, 1997. De la Construction (syntaxe), Introduction, texte et traduction par Jean Lallot, Paris, Vrin, 2 vols. [Google Scholar]
  • Auroux, Sylvain (dir.), 1992. Histoire des idées linguistiques, vol. 2, Mardaga. [Google Scholar]
  • Bacher, Wilhelm, 1882. Die grammatische Terminologie des Jehuda B. Dawid Ḥajjûğ, Wien, Carl Gerold’s Sohn. [Google Scholar]
  • Bacher, Wilhelm, 1905. Die Bibel und Traditionexegetische Terminologie der Amoräer, Leipzig, Hinrichs. [Google Scholar]
  • Burnett, Stephen G., 1996. From Christian Hebraism to Jewish Studies. Johannes Buxtorf (1564-1629) and Hebrew Learnning in the Seventeenth century, Leiden, Brill. [Google Scholar]
  • Höpfel, Hildebrand, 1908. Kardinal Wilhelm Sirlets Annotationen zum Neuen Testament. Eine Verteidigung der Vulgata gegen Valla und Erasmus, Biblische Studien XIII/2. Freiburg im Breisgau, Herder. [Google Scholar]
  • Kessler-Mesguich, Sophie, 2013. Les Études hébraïques en France, de François Tissard à Richard Simon, Droz. [Google Scholar]
  • Price, David H., 2011. Johannes Reuchlin and the Campaign to Destroy Jewish Books, Oxford University Press. [Google Scholar]
  • Prijs, Leo, 1950. Die grammatikalische Terminologie des Abraham ibn Esra, Basel, Sepher-Verlag. [Google Scholar]